ประวัติ ระนอง

ประวัติและอาณาเขต, ระนอง

ระนองเป็นจังหวัดแรกของภาคใต้ ที่ตั้งอยู่ริมฝั่งทะเลอันดามัน หรือมหาสมุทรอินเดีย อยู่ห่างจากกรุงเทพฯ เป็นระยะทางประมาณ 568 กม.มีพื้นที่เพียง 3,298 ตรกม. หรือประมาณ 2,141,250 ไร่ มีคอ คอดกระ หรือกิ่วกระ ซึ่งเป็นส่วนที่แคบที่สุดของแหลมมลายู สภาพภูมิประเทศส่วนใหญ่ เป็นภูเขาและป่าไม้ จังหวัดระนองมีรูปร่างเรียวยาว และแคบ โดยมีส่วนที่ยาวที่ สุดยาวประมาณ 169 กม. และส่วนที่กว้างที่สุด 44 กม. สำหรับส่วนที่แคบที่สุดของจังหวัดอยู่ในท้องที่อำเภอกระบุรี มีความกว้างเพียง 9 กม. เท่านั้น   การปกครอง 

จังหวัดระนองแบ่งการปกครองออกเป็น 4 อำเภอ และ 1 กิ่งอำเภอ คือ อำเภอเมือง อำเภอกะเปอร์ อำเภอกระบุรี อำเภอละอุ่น และกิ่งอำเภอสุขสำราญ

  อาณาเขต 

ทิศเหนือ ติดกับอำเภอท่าแซะ จังหวัดชุมพร และประเทศสหภาพพม่า
ทิศใต้ ติดกับอำเภอคีรีรัฐนิคม จังหวัดสุราษฎร์ธานี และอำเภอคุระบุรี จังหวัดพังงา
ทิศตะวันออก ติดกับอำเภอเมือง อำเภอสวี และอำเภอพะโต๊ะ จังหวัดชุมพร
ทิศตะวันตก ติดกับอำเภอเกาะสอง เขตทวาย ประเทศสหภาพพม่า และ มหาสมุทรอินเดีย

  ระยะทางจากจังหวัดระนองไปยังจังหวัดใกล้เคียง 

ชุมพร                          122 กม.
ตะกั่วป่า                       174 กม.
หลังสวน-สุราษฎร์ธานี  223 กม.
ภูเก็ต                            300 กม.

  ระยะทางจากอำเภอเมืองไปอำเภอต่างๆ 

อำเภอกระบุรี             57 กม.
อำเภอละอุ่น              43 กม.
อำเภอกะเปอร์           52 กม.
กิ่งอำเภอสุขสำราญ   85 กม.